Ołów

Pierwiastek chemiczny o symbolu (Pb)i liczbie atomowej 82 w układzie okresowym pierwiastków. Jest klasyfikowany na 38 miejscu w grupie najpowszechniejszych pierwiastków w skorupie ziemskiej. Ołów pozyskuje się z rury ołowiu tzn. galeny. Często występuje wraz z cyną, miedzią, srebrem i złotem. Ołów w postaci stałej ma szaroniebieski odcień. Jest bardzo miękkim metalem, można go kroić nożykiem. Temperatura topnienia ołowiu wynosi 327,5℃ a temperatura wrzenia 1749℃. Pod wpływem powietrza pokrywa się warstwą tlenku dzięki czemu nie ulega korozji jest plastyczny i łatwo tworzy stopy z innymi metalami. Jest odporny na działanie kwasów nieorganicznych np. kwas azotowy. Rozpuszcza się natomiast w niższych kwasach organicznych w obecności tlenu. Ołów z uwagi na swoje właściwości znalazł zastosowanie w wielu branżach: metalurgicznej, budowlanej, medycznej i przemysłowej. W postaci blach ołowianych jest stosowany na poszycia dachowe i różne inne elementy konstrukcyjne. W medycynie z ołowiu tworzone są osłony przeciwdźwiękowe i przeciw promieniowaniu. Związki ołowiu są stosowane do produkcji barwników, świec i półprzewodników. Tlenek ołowiu (II) jest stosowany w szkle ołowiowym, które charakteryzuje się większym współczynnikiem załamania światła lepszą absorpcją promieniowania rentgenowskiego oraz większą plastycznością, dlatego też szkło ołowiowe jest stosowane używane w gabinetach i pomieszczeniach min. z ochroną RTG.